udziału w masówkach.
     A może inaczej — nie lubię robić zdjęć w tłumie innych fotografujących. A niestety większość imprez masowych ma to do siebie, że na jednego uczestnika przypada co najmniej jeden pstrykacz (do rodzaju których sam się zaliczam). Nie radzę sobie z zagospodarowaniem kadru tak, by nie było widać luf obiektywów, dziwnych póz jaki wykonuje się robiąc zdjęcie, nerwowej bieganiny za tym jedynym, perfekcyjnym kadrem. Dzisiejsze zdjęcie jest tego przykładem. Zrobiłem je w chwili kompletnego zwątpienia — gdy po raz kolejny ktoś bezpardonowo wbiegł w kadr.
Jako amator mogłem powiedzieć pas i poszukać sobie innych tematów. I to jest największa zaleta — ja w fotografii niczego nie muszę.A swoją drogą — uwielbiam wprost ten zafarb, ten kontrast, tę kolorystykę jako można spotkać tyko i wyłącznie na filmach Fuji Provia. Szkoda, że jest to kolejny slajd wycofany z rynku. Zastanawiam się nad tym jak by tu podrobić taki efekt w programach graficznych...

Zapraszam Was jednocześnie do poprzednich wpisów poświęconych tamtemu wydarzeniu: Święto Niepodległości oraz Święto Niepodległości 11.11.11.