Prawie miesięczna przerwę w pisaniu na bloga chciałem przerwać w inny, milszy sposób. Niestety to, co zobaczyłem po powrocie z Warsztatów w Złodziejewie totalnie mnie dobiło.
     Po bardzo długiej przerwie udało mi się naświetlić całe cztery filmy. Niby w ramach testów kupionego na allegro aparatu, który praktycznie spełniał moje wszystkie wymagania jeśli chodzi o średni format: ma pomiar światła, kwadratowy kadr, w miarę jasną matówkę, synchronizację z lampami błyskowymi na wszystkich czasach, jest zwarty i można podpiąć do niego szkła Zeissa. Brakuje tylko autofocusa. Ta wspaniała maszynka to Rolleiflex 6002.
     Niestety już w trakcie pierwszych wyzwoleń migawki zobaczyłem, że coś jest nie tak — lampa mimo różnych sposobów podłączenia była martwa. Ok, machnąłem na to ręką, bo nie każdy musi ich używać i wiedzieć jak to w danym sprzęcie wygląda. I z takim nastawieniem zanosiłem aparat do serwisu: szybka naprawa i będzie ok. Niestety wieczorem wymoczyłem te pierwsze filmy. I oto co zobaczyłem...     Totalne załamanie. Nie wiem o co chodzi... Zresztą mechanik z serwisu również... Czekam teraz na diagnozę mając nadzieję, że jednak aparat będzie jeszcze zdrowy...
A siarczyste „...rwa mać!” gości na moich ustach za każdym razem, gdy spojrzę na negatywy...