Sometimes a photograph captures reality. Sometimes a photograph captures the imagination. Ultimately, a photograph simply captures a moment in time. And then, . . . it lives forever. gdzieś przeczytane
Sometimes a photograph captures reality. Sometimes a photograph captures the imagination. Ultimately, a photograph simply captures a moment in time. And then, . . . it lives forever. gdzieś przeczytane
Ale...
o co chodzi?
„Nie tworzę prac wybitnych, mam świadomość własnej niedoskonałości i popełnianych błędów, nie oczekuję więc pochwał i wysokich not. Wystawiam fotografie. Chcę podzielić się swoim spojrzeniem na Świat i cieszyć radością innych z ich oglądania. Życzę sobie stałego twórczego niezadowolenia z wykonanych zdjęć. Dlaczego? Bo tylko ono jest gwarancją robienia coraz lepszych.”
Wrócił skaner. Po trzech miesiącach od oddania go do czyszczenia i kalibracji nareszcie się pojawił. I chociaż ta nieobecność kosztowała mnie górę złota, to i tak proces usuwania nalotów z szyby Epsona V700 nie został przeprowadzony z należytą starannością. Ale cóż, chyba czas pomyśleć o innej metodzie digitalizacji filmów. A może o cyfrowym średnim formacie? W każdym razie dzisiaj nadrabiałem zaległości celuloidowe. I na pierwszy ogień idzie kadr z mojego ukochanego, znienawidzonego Varanasi.
Zdjęcie zrobiłem podczas ostatniego pobytu w Indiach. Zapraszam do wpisu robionego „na bieżąco” 27.04.2017 Varanasi. Jeszcze wtedy nie wiedziałem, że rozpoczęło się powolne umieranie...
Uruchomienie skanera sprawiło, że znowu mam czym zasilić bloga. Dzisiaj zdjęcie z akhary zapaśników, która już wielokrotnie pojawiała się na blogu — akademii Guru Hanumana w Delhi.
Ostatni wpis roku 2017 kończę w Varanasi, na ghatach nad Gangesem. Niech nadchodzący, dwa tysiące osiemnasty rok, przyniesie Wam realizację planów poczynionych na 2017.
Kontakt
2018 (22)
Październik (1)
