Niedziela, telewizyjna Jedynka. 28 lat temu... Zamiast „Teleranka” na ekranie pojawił się śmieszny pan w dużych okularach.
Ja tego nie pamiętam — pamiętam za to wozy bojowe piechoty jadące ulicami Jaworzna, w którym wtedy mieszkałem z Rodzicami.
     13 Grudnia 2008, w mroźny poranek, idąc z Izoo do Empiku po nowy zapas lektury na nadchodzący tydzień zobaczyłem taki oto obrazek:     Wojskowy przewrót rozpoczął się już przed północą, gdy zablokowano połączenia telefoniczne.Wprowadzając stan wojenny internowano około 6,6 tys. działaczy związkowych i politycznych, zawieszono działalność organizacji społecznych, ograniczono swobodę poruszania się i wprowadzono godzinę milicyjną. Przepisy stanu wojennego zakazywały strajków i manifestacji oraz wprowadzały militaryzację zakładów pracy.
     Ale jakże to musiał być cudowny fotograficznie okres. Zazdroszczę Chrisowi Niedenthal (niezły album „13/12. Polska stanu wojennego” — warto rzucić okiem) możliwości fotografowania w latach 80tych minionego wieku. Chyba każdy kojarzy jeden jego kadr a kilka mocnych symboli: kino Moskwa, plakat „Czasu Apokalipsy” Coppoli, wóz opancerzony, żołnierze.
Mimo, że człowiek z aparatem nie był mile widziany - w gorących momentach milicja tępiła wszystkich fotografów, a demonstranci uważali ich za potencjalnych ubeków i nie darzyli nadmiernie sympatią to jednak ze względu na wygląd ulic, wydarzenia, „dzianie się” był to cudowny fotograficznie okres. Zresztą jak mówi sam Niedenthal, pól żartem, pół serio o TAMTEJ klatce w kamienicy przy ulicy Puławskiej:
— Dziś próbowałem wejść na tę klatkę schodową. Nie da się, jest domofon, krata. Wtedy fotoreporter miał łatwiej.

PS
     Te kilka zdjęć (wraz z wpisem Kręcą film! Czas Honoru) jest dla mnie wprowadzeniem do serii „Gdzie Hitler i Stalin...” — moje codzienne, subiektywne spojrzenie na nasza, potwornie skrzywdzoną przez XX wiek stolicę.
PS 2
     13 grudnia 2008 zrobiłem tylko trzy zdjęcia. Przepychając się między innymi fotografującymi. I te trzy pokazuję.