Sometimes a photograph captures reality. Sometimes a photograph captures the imagination. Ultimately, a photograph simply captures a moment in time. And then, . . . it lives forever. gdzieś przeczytane
Sometimes a photograph captures reality. Sometimes a photograph captures the imagination. Ultimately, a photograph simply captures a moment in time. And then, . . . it lives forever. gdzieś przeczytane
Ale...
o co chodzi?
„Nie tworzę prac wybitnych, mam świadomość własnej niedoskonałości i popełnianych błędów, nie oczekuję więc pochwał i wysokich not. Wystawiam fotografie. Chcę podzielić się swoim spojrzeniem na Świat i cieszyć radością innych z ich oglądania. Życzę sobie stałego twórczego niezadowolenia z wykonanych zdjęć. Dlaczego? Bo tylko ono jest gwarancją robienia coraz lepszych.”
Wiem, wiem — nie sukienka ale „salwar kamiz”. Ale taki tytuł pasował mi do wpisu, gdyż w niewielkim stopniu nawiązuje do pewnego filmu, który ma już rangę kultowego (straszliwie wyświechtane jest już to słowo). I tak samo jak w rzeczonym filmie, ja również mam wrażenie, że te wszystkie odwiedzone miejsca były nierealne. Tak bardzo dalekie od znanego mi, codziennego świata. Szczególnie z perspektywy tak długiego czasu, jaki minął od mojej ostatniej wizyty w Indiach.
:)
Z oczami sprawa jest prosta - osoby fotografowane zazwyczaj siedzą w cieniu a zdjęcie robi się z zalanej ostrym światłem ulicy. I właśnie ulica odbija się w oczach robiąc niesamowite refleksy :)
apows
15 Maja 2012 22:26
Masz racjje ja tez troche fotografuje , ale jak dotad nie wyszlo mi takie fane zdjecie :-(.
Wydaje mi sie ze trze4ba robic duza ilosc i wtedu 1% znajdzie sie tych wartosciowych
Kontakt
2018 (22)
Październik (1)
