Ale...

o co chodzi?
  •       „Nie tworzę prac wybitnych, mam świadomość własnej niedoskonałości i popełnianych błędów, nie oczekuję więc pochwał i wysokich not.
    Wystawiam fotografie.
          Chcę podzielić się swoim spojrzeniem na Świat i cieszyć radością innych z ich oglądania. Życzę sobie stałego twórczego niezadowolenia z wykonanych zdjęć. Dlaczego? Bo tylko ono jest gwarancją robienia coraz lepszych.”
  • za Hardnut'em

Archiwum[spis treści]

ostatnie komentarzenajczęściej komentowane
  1. Didimos — Podoba się. Indie mnie pociągają i jednocześnie się ich boję. Takich Indii boję...
  2. Didimos — Pierwsze Twoje kolorowe, które do mnie gada.Pewnie przez ten szalony bokeh. Yes, I know...
  3. Sukesh — All the best
  4. Julia — Bardzo podobają mi się podobają zdjęcia zawarte na filmie, aż serce rusza. Pozdrawiam...
  5. Franek — Uwielbiam Pana zdjęcia, są po prostu świetne. Od wielu lat śledzę tego bloga i staram...
  6. Tomek — Miejsce niemal idealne. Zdjęcie super.
  7. Anettt — Świetne jest.
  8. Bartosz — Dziękuję :) Miło mi to czytać :)
  9. Piotr — I tego właśnie szukam w fotografii. Zachwytu nad drobiazgami. Cz/b takiego efektu by...
  10. Bartosz — Już niedługo na blogu :)

Zobacz wszystkie...

SŁOWA KLUCZOWE

Piątek, 16 Października 2009

Pociąg - część czwarta. Tylko zdjęcie.

cyfrowo, galeria, Indie, Nepal, pociąg, trochę koloru, trochę tekstu, wyprawa
     Niestety ostatnie dni przyniosły druzgoczące dla mnie informacje. Musiałem wybierać między powrotem do Indii a spokojem egzystencji w Warszawie. I niestety stchórzyłem. Nie jadę. Jednak strach przed zawirowaniami związanymi z potencjalną zmianą pracy okazał się silniejszy.
     Jestem zły na siebie. Tym bardziej, że strach ten próbuję usprawiedliwiać we własnych oczach maskując go wydumaną pseudo — odpowiedzialnością.
     Obezwładniające uczucie potwornego żalu, pojawiającego się wraz z każdym wspomnieniem, z każdą obejrzaną fotką blokuje mnie kompletnie. Nie potrafię sensownie ubrać w słowa tego co widziałem, co przeżyłem. Nie mam ochoty usiąść do zdjęć. Bo z tym wszystkim wiąże się jedno uczucie — tęsknię za tamtym miejscem, za pełnymi ludzi ulicami, za nieznośnym upałem, za feerią barw i zapachów.
Tęsknię za Indiami. I nie wiem kiedy będę w stanie znów tam pojechać...

     Wiem, że wiele osób, spośród odwiedzających moje miejsce w sieci robi to w poszukiwaniu zdjęć. Dlatego też chciałem podzielić się pierwszą kolorową (i cyfrową) fotką z Indii. Zrobiłem je wcześnie rano, siedząc na schodach pędzącego pociągu, gdzieś pomiędzy Agrą a Varanasi. Zaspany nie zmieniłem nawet czułości, nie przestawiłem przysłony. Iso 3200 i canonowskie szkło 24-105/4L na pełnej dziurze. Tak było w nocy. A w dzień nie zdążyłem „pokręcić” ustawieniami. Podrzuciłem aparat do oka. I zrobiłem zdjęcie.
Indie/Nepal - wrzesien 2009
źródło: www.sobanek.com
cyfrowo,galeria,Indie,Nepal,pociąg,trochę koloru,trochę tekstu,wyprawa
W drodze
Ot, taka sobie fotka. Ale, nie wiedzieć czemu, ja ją lubię.
Agnes
 
17 Października 2009 20:22
Jak zwykle skromny...
Przypadkowa fotka? Rób takich więcej :D

Powiązany wpis