Tłum nagle ustępuje. Przed chwilą jeszcze trudno było utrzymać wybrany kurs, nie dać się porwać ludzkim falom. Nagle się to kończy i nieśpiesznie wkraczamy na Durbar Square Patanu.
     Dzieci grupkami zmierzające do szkoły, staruszkowie siedzący w cieniu świątyń, sprzedawcy jeszcze nienachalnie zachwalający wyłożone na straganach towary, nosiciele wody. W ostrych promieniach Słońca rozpędzających nocny, górski, rześki chłód centrum miasta powoli budzi się do życia.
     Wśród ludzi zajętych własnym życiem, codziennymi obowiązkami, kompletnie niezwracającymi uwagi na turystów powstaje małe zamieszanie. Grupka przebierańców zobaczyła białasów. Gestami, nawoływaniem (wśród Hindusów jest to oznaka kompletnego braku dobrego wychowania!) stara się zwrócić na siebie naszą uwagę. Pawie pióra powtykane w peruki udające dźati, jeszcze wilgotne malunki na twarzy, dziwaczne stroje. — Sadhu! — rzuca ktoś z boku.
Nie tym razem, moi drodzy. Niestety fakt, że prawdziwy Baba stał się atrakcją przyjezdnych zaopatrzonych w aparaty fotograficzne i, co ważniejsze, w zasobne portfele sprawił, że udawanie Świętych Mężów stało się popularnym i łatwym sposobem zarobkowania. Cudacznie ubrani i wystylizowani mężczyźni siedzą w turystycznie atrakcyjnych miejscach i nagabują o zdjęcia. Nic za darmo, rzecz jasna. Widząc ich w jednej chwili ulatuje nimb tajemniczości i świętości pozostawiając tanie jarmarczne widowisko.

Swojego przebierańca sfotografowałem za darmo pomimo jego głośnego i natrętnego domagania się pieniędzy.
— Skoro jesteś taki święty i za nic masz ten ziemski padół, to po cholerę ci kasa?
Owszem, zdarzało mi się dawać pieniądze ale nie gdy ktoś tak nachalnie próbuje je ode mnie wyciągnąć.

"Sadhu" w Patanie

     Podczas mojej pierwszej, późnowieczornej wizyty w Paśupatinath zobaczyłem inny obrazek. I szczerze mówiąc nie wiem co o tym sądzić... Sadhu z zegarkiem na ręce, rozmawiający przez telefon. Nie domagający się kasy za to, że złapałem go w kadr. Bo musiałem zrobić to zdjęcie. Ze względu na kontrast, który w dalszym ciągu nie mieści mi się w głowie.
     Baba skończył rozmowę, zaprzeczył gdy wyciągnąłem pieniądze, pobłogosławił, zabrał kolegę i zniknął wśród dziesiątek maleńkich świątyń Sziwy.

"Sadhu" w Paśupatinath

     Zdjęcie to jest straszliwie ciągnięte — panował już półmrok a ja w kasecie miałem tylko przeterminowanego Neopana. Gdy jest świeży, nie ma problemów z wyciągnięciem półtonów, nawet gdy fotografia jest zrobiona przy słabych warunkach oświetleniowych. Niestety, gdy przekroczy się datę ważności zaczynają się schody.